اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی بر میزان گرایش به اعتیاد

مقدمه: اعتیاد به‌عنوان یک آسیب اجتماعی، جامعه بشری به‌ویژه قشر نوجوان و جوان را به‌شدت تهدید می‌کند و به نظر می‌رسد مداخلات روانی بتواند از گرایش افراد به سمت اعتیاد جلوگیری کند. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی بر میزان گرایش به اعتیاد دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران در سال 96 بودند. نمونه مورد مطالعه شامل 36 نفر از دانشجویان بود که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل جایگزین شدند. داده‌های پژوهش به وسیله پرسشنامه ایرانی گرایش به اعتیاد (IAPS) گردآوری شده و از طریق تحلیل واریانس چندمتغیری و با استفاده از نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین گروه آزمون و کنترل در پیش‌آزمون گرایش به اعتیاد تفاوت معناداری وجود ندارد (122/0 = F، 05/0 < P)؛ اما در پس‌آزمون (15/6 = F، 05/0 < P) و مرحله پیگیری (29/4 = F، 05/0 < P) تفاوت معناداری وجود دارد که نشان از اثربخش بودن مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی است. نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش، می‌توان مشاوره گروهی به شیوه گشتالت درمانی را به‌عنوان یک روش مؤثر در کاهش گرایش به اعتیاد دانشجویان و پیشگیری سطح اول پیشنهاد داد.